Minimumuitkeringen waren in het verleden altijd even hoog. Of laag. Een leefloon en een inkomensvervangende tegemoetkoming voor personen met een handicap waren steeds hetzelfde. Tot nu! Op 1 april 2016 steeg het basisbedrag van het leefloon in België met 2 %. Een alleenstaande leefloner zal nu 850,39 euro ontvangen per maand. Op zich een goede zaak! Maar mensen met een handicap blijven in de kou staan. Hun tegemoetkoming blijft maximaal 834,13 euro per maand bedragen, 250 euro lager dan de Europese armoedegrens en jaarlijks bijna 200 euro minder dan een leefloon. En dat terwijl verschillende studies aantonen dat het armoederisico bij mensen met een handicap torenhoog is. Motivatie voor dit achterblijven? Voor mensen met een handicap is er geen geld om de bedragen aan te passen.
KVG ervaart dit als een kaakslag : als belangenorganisatie voor personen met een handicap eisen we dat de minima van de inkomensvervangende tegemoetkoming toch minstens op hetzelfde niveau liggen als de leeflonen. We zijn allemaal mensen, handicap of niet. Met dezelfde kosten als ieder ander! Zijn we als puntje bij paaltje komt dan toch minder waard?
Geef een reactie