Als er nooit iets zou veranderen, dan zouden er geen vlinders zijn.

Natuurlijk zijn wij niet tegen veranderingen, maar nu ligt het tempo toch wel erg hoog. Het lijkt alsof op een paar jaar tijd heel onze sector op z’n kop gezet werd. De invoering van het PersoonsVolgend Budget in de zorg, het M-decreet in het onderwijs, een nieuwe wet bewindvoering, …  Dit alles onder impuls van het VN-verdrag voor gelijke kansen van personen met een handicap. Al deze ‘rupsen’ zijn zich nog volop aan het verpoppen en moeten we minstens de kans geven om mooie vlinders te worden. Maar wij, en dit is waar KVG voor gaat, moeten tijdens dit proces bijzonder waakzaam zijn zodat sluipwespen geen kans krijgen om eitjes in de rupsen te leggen. Anders komt er een sluipwesp uit de pop in plaats van een vlinder.

Terugbetaling van mobiliteitshulpmiddelen.

De meest recente verandering, van start gegaan op 1 januari, die KVG met bijzonder veel aandacht volgt betreft de terugbetaling van de mobiliteitshulpmiddelen. In onze rubriek ‘Weten en weten’ (p. 20) vertellen we hier alles over.

Een plus…

Nu de terugbetaling van mobiliteitshulpmiddelen volledig onder Vlaamse Sociale Bescherming (VSB) komt, met de ‘zorgkas’ als ‘uniek loket’,  komt er eindelijk een einde aan het dubbele circuit: RIZIV en VAPH. Dit is alvast een goede zaak voor de gebruiker.

Positief is dat je nu ook na je 65ste recht kunt hebben op aanvullende tegemoetkomingen voor een elektronische rolstoel, aanpassingen of maatwerk; op een tussenkomst voor onderhoud en herstelling voor de elektronische rolstoel en voor een tweede rolstoel als je een elektronische rolstoel hebt.

De verhuur van rolstoelen, zoals dit reeds bestond in de woonzorgcentra, wordt verder gezet en uitgebreid wordt naar de thuiszorg. Ook voor personen met een snel degeneratieve aandoening (zoals ALS) biedt een verhuursysteem voordelen. Want op elk moment kan een type rolstoel ingezet worden die tegemoet komt aan snel evoluerende noden. Hergebruik, recyclage, bespaart grondstoffen en is dus goed voor het klimaat. Deze maatregel kunnen wij dus alleen maar toejuichen … Op voorwaarde natuurlijk dat de kwaliteit van de rolstoel, met individuele aanpassingen indien nodig, gegarandeerd wordt voor elke gebruiker.

En een min …

Herman Janssens, beleidsmedewerker van KVG, volgt deze veranderingen op de voet en maakt zich zorgen …

Herman: Ik betreur het dat de gebruiker in dit nieuwe systeem in grote mate afhankelijk blijft van de verstrekker van mobiliteitshulpmiddelen. De verstrekker krijgt nauwelijks kwaliteitseisen opgelegd. Waar kan de persoon met een handicap terecht als zijn verstrekker niet adequaat reageert wanneer een herstelling of onderhoud dringend nodig is. Bij de VSB is er geen klachtenprocedure voorzien. Op onze vraag ‘Hoe zal men met klachten omgaan?’, kregen wij het antwoord: ‘Niet elke klacht moet serieus genomen worden.’  ‘En wat dan als de klachten wél serieus zijn?’ Hierop kregen wij geen antwoord!

Bovendien is de persoon met een handicap geen eigenaar meer van zijn dossier. Hij heeft geen toegang tot zijn ‘teller’ voor  onderhoud en herstelling. De verstrekker stuurt zijn facturen rechtstreeks naar de VSB en die betaalt deze rechtstreeks aan hem. Handig. Maar als je teller op nul staat, en om dit te weten moet je alles goed bijhouden, krijg je wel facturen toegestuurd.

Soms ben je beter geholpen door andere dienstverleners. Zoals de pechverhelper van de VAB die je in het weekend uit de brand helpt. Of AUTO 5 bijv., waar de batterijen goedkoper zijn en ze sneller dan dat je verstrekker ooit kan op je rolstoel geïnstalleerd worden. Of de fietsenmaker op je hoek die ook nieuwe banden op je rolstoel plaatst waardoor je de dure verplaatsingskosten van je verstrekker kunt uitsparen. Ondanks de sneller, betere service worden de facturen van deze dienstverleners niet terugbetaald.

En wat gebeurt er als de verstrekker de noodzakelijke rolstoel of de best mogelijke rolstoel niet in huur aanbiedt voor mensen met een snel degeneratieve aandoening? De verstrekker is verplicht ‘iets’ aan te bieden. Maar we hebben helemaal geen garantie dat zijn aanbod het beste is. Ook hier sta je als gebruiker nergens wanneer de verstrekker een noodzakelijke herstelling niet adequaat uitvoert. In deze situatie kun je zelf geen enkele herstelling of aanpassing (zelfs niet op eigen kosten) aan je elektronische rolstoel laten uitvoeren. Je huurt de rolstoel, die is niet van jou!

Door het nieuwe systeem rijzen er nieuwe problemen waarvoor er geen oplossing bedacht werd. De positie van de verstrekker is versterkt. Die van de gebruiker allerminst. Op de presentatie van de nieuwe regelgeving werd de digitalisering gebruikt als excuus om de gebruiker minder rechten toe te kennen. Dit is ontoelaatbaar. KVG weet dus wat te doen de volgende maanden.